Wg informacji F. Gibasiewicza znajdywano tutaj ostrogi żel., wędzidło żel., brązowe ozdoby wędzideł i dużo guzów brązowych, a także groty oszczepów i bełtów kusz. Z badań w 1973 r. pochodzi 1 grot bełtu do kuszy z tuleją. Ponadto w zbiorach znajduje się fragment wędzidła, ogniwo łańcucha i fragment nieokreślonego przedmiotu żel. Wśród 135 fragmentów naczyń dominują duże fragmenty naczyń grubej roboty, niezdobionych, przeważnie słabo profilowanych. Ponadto występują fragmenty naczyń obtaczanych całkowicie (8) zdobionych bruzdami, fragmenty naczyń obtaczanych silnie stalowoszarych i toczonych ceglastych. polepa, zwęglone belki. 

(SiM. t. 6, s. 53-54)

Grodzisko, dawniej określane jako wklęsłe, wg opisów miało kształt czworoboku z zaokrąglonymi rogami, otaczała je fosa,
długość boku grodziska wynosiła 75 m, szer. wału u podstawy 20 m, wys. wału 1 m. W pn.-zach. narożniku stwierdzono wiele węgli i popiołu. Na głęb. 0,6 m natrafiono na dużą ilość kamieni. Przy pracach ziemnych znajdywano tu także duże kawały polepy z odciskami drewna oraz zwęglone belki. Wg Gibasiewicza wał miał być zbudowany ze skrzyń wypełnionych gliną. W 1973 r. grodzisko było zachowane już tylko w formie niewysokiego niezbyt regularnego wyniesienia, forma grodziska była zupełnie zatarta.
W 1981 r. nie natrafiono nawet na te pozostałości grodziska, teren ten bowiem został zabudowany. Nie da się ustalić charakteru tego obiektu. Nie można wykluczyć, iż było to grodzisko stożkowate, otoczone fosą, a belki i polepa pochodzą z resztek budowli drewnianej. Za takim rozwiązaniem przemawiałyby znaleziska wskazujące na użytkowanie tego obiektu u schyłku wczesnego i w pełnym średniowieczu. Materiały wcześniejsze mogły się znaleźć na wtórnym złożu.

(SiM. t. 6, s. 52-53)