1904 r. -  11 żelaznych grotów włóczni (Jaworski 2005).

Grodzisko domniemane, zlokalizowane w partii szczytowej Góry Krzyżnej (654 m n.p.m.), ok. 1 km na południe od koryta rzeki Bóbr (Jaworski 2005).

Amatorskie prace wykopaliskowe prowadzone na szczycie Krzyżnej Góry w 1904 r., w miejscu późnośredniowiecznego zamku Sokolec, doprowadziły do odkrycia 11 żelaznych grotów włóczni. Są to smukłe groty z ostrzem w kształcie wierzby, wśród których szczególną uwagę zwraca egzemplarz z tzw. skrzydełkami bocznymi. Ich chronologia została początkowo określona przez E. Peteresena na VI-VII lub VII-VIII w. i była wiązana z wpływami germańskimi. W młodszej literaturze zespół ten traktowano jako znalezisko luźne i nie poświęcano mu zbyt dużej uwagi. Podjęcie nowych studiów nad grotami z Karpnik-Krzyżnej Góry pokazuje, że zabytki te można wiązać z wpływami wielkomorawskimi na Dolnym Śląsku. Analogiczne groty zostały odkryte w Gostyniu koło Głogowa, gdzie są datowane na 2 poł. IX-1 poł. X w. Groty zaopatrzone w wieloboczne tuleje znane są w środowisku wielkomorawskim z połowy IX w. Powojenne badania archeologiczne przeprowadzone na terenie zamku Sokolec w 1956 r. dostarczyły materiałów późnośredniowiecznych z XIV-XV w. Być może wczesnośredniowieczny horyzont użytkowania grodu nie został jeszcze odkryty (Petersen 1939; Lodowski 1980; Jaworski 2005).