Nr stanowiska w miejscowości
1
Nr stanowiska na obszarze
1
Forma terenowa
wyniesienie
Pokrycie terenu
łąka i pojedyncze drzewa
Chronologia
VII-IX, X-XIII w.
Forma
Stan zachowania
Powierzchnia całości
nieregularna
dobry
0,9 ha
1965 - fragmenty naczyń ceramicznych, kości zwierzęce, zabytki metalowe (groty strzał, gwoździe, części uprzęży, noże), wyroby z kości i poroża - kościany grocik strzały, przęślik (Lodowski 1980; Kołodziejski 1969).
Grodzisko zlokalizowane ok. 2 km na południowy-zachód od wsi, na niewielkim wyniesieniu na krawędzi doliny, na północnych stokach Wzgórz Dalkowskich.
Obiekt założony na planie zbliżonym do trójkąta z zaokrąglonymi narożnikami o powierzchni 0,90 ha. Brak zachowanych umocnień, wały zostały zniwelowane (Lodowski 1980). Gród wczesnośredniowieczny został posadowiony w miejscu starszego założenia obronnego kultury łużyckiej.
W 1965 r. na grodzisku przeprowadzono badania archeologiczne. Jeden wykop założono w przywalnej, południowej partii majdanu. Z kolei rowem sondażowym przecięto obiekt na osi północ-południe. Stwierdzono obecność nawarstwień związanych z kulturą łużycką oraz z okresu wczesnego średniowiecza. Miąższość warstwy kulturowej ok. 2 m. Przy wale osłonięto skupiska kamieni i paleniska (Kołodziejski 1969; Lodowski 1980). Sondaże nie zostały zasypane. Do dziś są widoczne w terenie.
Grodzisko w Solnikach w literaturze datowano na: VII/IX-XII w. (Hilczerówna, Urbańska-Łosińska 1970), halsztat D i VII-XIII w. (Kołodziejski 1969; Lewczuk 1993), VII/VIII-IX, X-XIII (Lodowski 1980; Moździoch 1998), X-XIII w. (Moździoch 1990) lub faza B-C, D-E okresu wczesnego średniowiecza (Lewczuk 1999).
Rok (rozpoczęcia)
Kierownik badań
Rodzaj badań
Miejsce przechowywania zbiorów
1965
Mieczysław Kaczkowski
badania wykopaliskowe
-
1972
brak danych
badania wykopaliskowe
-
O. Schuster, Die alten Heidenschanzen Deutschlands, 1869.
R. Behla, Die vorgeschichtlichen Rundwälle im östlichen Deutschland, 1888.
H. Kurtz, Slawische Bodenfunde in Schlesien, 1936, s. s. 43.
A. Kołodziejski, Sprawozdanie z działalności z zakresu ochrony zabytków archeologicznych w woj. zielonogórskim w latach 1960-1966, [w:] Zielonogórskie Zeszyty Muzealne, 1969, s. 171-190.
A. Urbańska-Łosińska, Z. Hilczerówna, Rozwój terenów osadniczych u schyłku starożytności i we wczesnym średniowieczu w południowej części województwa zielonogórskiego, [w:] Studia nad początkami i rozplanowaniem miast nad środkową Odrą i dolną Wartą (województwo zielonogórskie), 1970 tom II, s. 49-114.
M. Kaczkowski, Charakterystyka osadnictwa wczesnośredniowiecznego w rejonie Głogowa od połowy V do połowy XI wieku w świetle źródeł archeologicznych, [w:] Zielonogórskie Zeszyty Muzealne, 1971 tom 2.
M. Kaczkowski, Sprawozdanie powiatowego konserwatora zabytków w Głogowie, [w:] Zielonogórskie Zeszyty Muzealne, 1972 tom 3, s. 437-468.
J. Lodowski, Dolny Śląsk na początku średniowiecza (VI-X wiek) Podstawy osadnicze i gospodarcze, 1980.
S. Moździoch, Stan badań archeologicznych nad młodszym podokresem wczesnego średniowiecza na Śląsku, [w:] Stan i potrzeby badań nad wczesnym średniowieczem w Polsce: materiały z konferencji, Poznań 14-16 grudnia 1987 roku, 1990, s. 187-199.
J. Lewczuk, Grodziska województwa zielonogórskiego ? nowo odkryte i zweryfikowane pozytywnie w czasie akcji AZP, w latach 1980-1991, [w:] Śląskie Sprawozdania Archeologiczne, 1993 tom 34.
S. Moździoch, Archäologische Forschungen zu frühmittelalterlichen Burgen in Schlesien, [w:] Frühmittelalterlicher Burgenbau in Mittel- und Osteuropa, 1998, s. 276-291.
J. Lewczuk, Gród i jego zaplecze w świetle badań powierzchniowych AZP na terenie województwa zielonogórskiego, [w:] Centrum i zaplecze we wczesnośredniowiecznej Europie Środkowej, 1999, s. 227-240.
