Ceramika z III okresu wczesnego średniowiecza oraz późnośredniowieczna (Kamińska 1953).
do roku 1996 uzyskano łącznie:
17 000 fragmentów ceramiki, z czego 3 całe naczynia i 19 które udało się zrekonstruować
650 fragmentów kości zwierzęcych, spośród których dominują kości dzika i jelenia
300 fragmentów metalowych, w tym jedna moneta (srebrny obol biskupstwa bamberskiego z lat 1242-1252), ponad 160 grotów bełtów kuszy, 28 noży, 15 sztuk żelaznych kolcy-kotwiczek, 10 ostróg, 7 sprzączek do pasa, 6 kluczy, 3 siekiery, 4 kłódki cylindryczne, świder, grot włóczni, okucie łopaty, brązowe naczynie z dwoma uchami. 
Zabytki kamienne reprezentują fragmenty żaren obrotowych i kilkanaście osełek. W wypełnisku fosy znaleziono fragmenty skór w tym fragmenty obuwia, pochewek i kaftanów (Abramek, 1996).
W trakcie opracowania materiału, w inwentarzu stwierdzono obecność sztyletu zachowanego w złym stanie oraz mizerykordii której stan zachowania jest zadowalający. Cztery topory jakie znaleziono we wnętrzu fosy datowane są na 1. połowę XIV wieku. (Abramek, 2007)

Grodzisko pierścieniowate, otoczone trzema liniami wałów i fosami.

Wnętrze o średnicy 34 metrów, otoczone trzema liniami wałów oraz fosami. Wały grodziska częściowo zniszczone przez rowy melioracyjne. W starszej literaturze funkcjonuje pod nazwą Widoradz (Kamińska, 1953).
Teren grodziska nazywany jest przez miejscową ludność "kółkiem". Ponieważ naturalne ukształtowanie terenu utrudniało do niego dostęp, wały usypane są wyłącznie od strony N NE i NW. Na tym kierunku, usypano 3 linie umocnień ziemnych, z ziemi uzyskanej z wybierania fos. Wał otaczający majdan posiadał na szczycie drewnianą konstrukcję (prawdopodobnie pomost) wzmocniony kamieniami oraz gliną. Innym elementem obronnym była brama, której towarzyszyły prawdopodobnie wrota. Jedyną z pozostałości po moście zwodzonym są pale pozwalające określić jego szerokość na 2,5 do 2,7 m oraz długość na 4-5 m. Oprócz tego znaleziono w pobliżu fragmenty żelaznego łańcucha (Abramek, 1996).