materiały przedwojenne, 1959, 1960, 1965 - 150 ułamków naczyń glinianych, obtaczanych, niektóre z nich zdobione linią falistą, skośnymi i dookolnymi żłobkami i rytymi kółeczkami (Kaletynowie, Lodowski 1968).

1984-1987 - liczne fragmenty naczyń ceramicznych, ostrogi, topór, wędzidło, radlica, fragment półkoska, groty strzał (Jaworski 2005). 

Grodzisko znajduje się na prawym skalistym brzegu rzeki Witki, na wzniesieniu o wys. 220 m n.p.m. (Kaletynowie, Lodowski 1968).

Grodzisko dwuczłonowe, składające się z większego członu obejmującego szczyt wzniesienia oraz przylegającej od strony północno-wschodniej platformy-podgrodzia. Człon większy o śr. 46 x 36 m, otoczony jest podkowiastym wałem o dł. 120 m, szer. podst. 5-12 m. Mniejszy człon ma wymiary 30 x 25 m (Kaletynowie, Lodowski 1968).

Po przeprowadzonych badaniach wykopaliskowych stwierdzono, że gród funkcjonował w 3 fazach: IX w., X w. oraz początek XI w. Wśród zabytków militarnych z Niedowa zwracają uwagę ostrogi stanowiące naśladownictwo wczesnokarolińskich ostróg oczkowatych, datowane na trzy pierwsze dekady IX w. Na funkcjonowanie grodu w 1 poł. X w. wskazuje topór typu czeskiego oraz fragment żelaznego wędzidła starowęgierskiego. Przedmioty te są świadectwem kontaktów mieszkańców grodu z obszarem Czech, mających miejsce już po upadku Państwa Wielkomorawskiego w 906 r., kiedy w kulturze materialnej Czech występowały elementy postwielkomorawskie. Na ostatnią fazę użytkowania grodu w X - 1 poł. XI w. wskazują ostrogi  typu I/1 oraz II/3 wg typologii Z. Hilczerówny (Jaworski 2005).