do 1968 r. - ułamki naczyń obtaczanych, nie zdobionych (Kaletynowie, Lodowski 1968).

2008, 2010-2011 - 1427 fragmentów naczyń, w tym dominują ułamki ceramiki wczesnośredniowiecznej, obok pojedynczych garnków późnośredniowiecznych i nowożytnych, przedmioty metalowe (krzesiwo, noże, przedmioty nieokreślone), żużel, fragmenty prażnicy, polepa, kości zwierzęce.

Grodzisko w Bolesławcu położone jest w północnej części miasta, ok. 100 m od skrzyżowania ulic Stolarskiej i Staszica, pomiędzy ulicami Akacjowa i Topolowa, na prawym brzegu terasy nadzalewowej Bobru, na wysokości około 180 m n.p.m. (Rodak 2010).

Obiekt został założony na planie nieregularnego owalu. Wysokość wewnętrzna wałów waha się między 0,61 m a 1,70 m, wysokość zewnętrzna od 1,30 m do 7 m. Szerokość rozsypiska wału wynosi około 8 m. Średnica obiektu liczona pomiędzy szczytami wałów wynosi 70x55 m. Ogólna powierzchnia grodu wynosi 0,40 ha. Stanowisko oznaczone jest tablicą kamienną (Kaletynowie, Lodowski 1968; Rodak 2010).

W powojennej literaturze archeologicznej grodzisko utożsamiano z kasztelanią bolesławiecką znaną ze średniowiecznych źródeł pisanych (Kaletynowie, Lodowski 1968). Pierwsze badania wykopaliskowe przeprowadzone na stanowisku w latach 2008-2011 przez Instytut Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego, pozwoliły negatywnie zweryfikować chronologię założenia. Analiza zabytków ruchomych, przede wszystkim fragmentów ceramiki, wykazała, że gród funkcjonował nie w młodszych, ale w starszych fazach wczesnego średniowiecza, tj. u schyłku IX i w X wieku. Na poparcie takiego datowania założenia obronnego wskazują również analogiczne materiały ceramiczne oraz zabytki wydzielone (m.in. okucie końca pasa należące do horyzontu blatnicko-mikulczyckiego oraz fragment ostrogi stanowiącej naśladownictwo wczesnokarolińskich ostróg oczkowych) z osady, zlokalizowanej w pobliżu grodu, pochodzące z badań przedwojennych przeprowadzonych w 1934 roku. Na tej podstawie można sądzić, że na terenie Bolesławca w starszych fazach wczesnego średniowiecza funkcjonował kompleks osadniczy, składający się z grodu (stanowisko nr 1) i osady podgrodowej (Rodak 2010; 2010a).

W przedwojennej literaturze grodzisko kasztelańskie lokalizowano na terenie wsi Bolesławice (dawniej Tylice), której część z biegiem lat została włączona w obręb administracyjny miasta Bolesławiec (Kaletynowie, Lodowski 1968; Rodak 2010; 2010a).