Poniec
Z badań powierzchniowych pochodzi — ponad 100 fragmentów naczyń, z czego ogromna większość to ułamki naczyń grubej roboty ze śladami obtaczania w górnej części, wśród nich 57 fragmentów przybrzeżnych naczyń słabo profilowanych oraz o profilu esowatym, zdobionych m.in. pasmem falistym, 1 brzeg naczynia formująco obtaczanego z krawędzią językowato rozszerzoną, 10 den z wyraźnymi śladami lepienia, 1 fragment naczynia zdobionego wałkami plastycznymi. Kilkanaście ułamków naczyń obtaczanych całkowicie, m.in. ułamek brzegu z poziomo na zewnątrz odgiętą krawędzią, zdobionego nakłuciami grzebyka i żłobkami poziomymi. Kilka fragmentów naczyń silnie całkowicie obtaczanych barwy stalowoszarej. Ułamek prażnicy, fragmenty kości ludzkich, fragment łańcucha żel. i nożyce kabłąkowe (nowożytne).
(SiM. t. 5, s. 121)
Położenie: ok. 250 m na pn.-wsch. od zabudowań P., na prawym brzegu Rowu Polskiego, 100 m od jego koryta, wśród łąk i pól uprawnych na skraju doliny (ryc. 53). Przez grodzisko przechodzi droga polna. Grodzisko wklęsłe obecnie o mocno zatartej formie, stale niszczone orką. Zachowane w postaci niewysokiej platformy z lekkim zaklęśnięciem pośrodku, wymiary ok. 90x100 m.
(SiM. t. 5. s. 120)
Badania sondażowe przeprowadzone w 1978 r. wykazały, iż obecna forma nie odpowiada pierwotnemu ukształtowaniu grodziska (ryc. 54), którego wymiary wnętrza nie przekraczały 50x60 m. Grodzisko
wznosi się 1-1,5 m ponad poziom okolicznych łąk. W części pd.-zach. po orce widoczne były zwęglone konstrukcje wału.
(SiM. t. 5, s. 120)