Międzyrzecz
Położenie: Na naturalnej kępje, usytuowanej pośrodku Niecki Międzyrzeckiej w widłach Obry i Paklicy (ryc. 27). Stare koryto Paklicy oblewa stanowisko od pd. i zach., odgałęzienie Paklicy (obecne główne koryto) - od wsch. Stanowisko zajmuje zach. kraniec miasta M., gdzie mieści się odbudowany zamek, budynki Muzeum oraz park .Grodzisko zachowane w postaci niewysokiego wzniesienia - obecne Wzgórze Zamkowe - utworzonego z nawarstwień kolejnych umocnień grodowych oraz warstw osadniczych i niwelacyjnych grodu i zamku (ryc. 28). Forma grodziska owalna o wyriarach 85X65 m, oś dłuższa ma kierunek wsch.-zach. Pn. skraj grodziska zniszczony przez Obrę. Mury obwodowe zamku kazimierzowskiego biegną grzbietem wałów. Fosa otaczająca Wzgórze Zamkowe od zach., pd. i wsch. znajduje się przypuszczalnie na miejscu dawnej fosy otaczającej grodzisko. Za fosą od zach. i pd. widoczny jest wał zewnętrzny biegnący brzegiem naturalnej kępy. Wał ten obejmował jednocżeśnie teren podgrodzia (st.1a) usytuowanego na wsch. od grodu. Przybliżone wymiary wału zewnętrznego wynoszą wzdłuż osi wsch.-zach.150-160m,wzdłuż osi pn.-pd. - 90-100 m. Najstarsza przeprawa przez Obrę w kierunku północnym - na Santok - znajdowała się w pn. części kępy, w którym to miejscu aż po wiek XIX istniał most. Po drugiej stronie przeprawy stwierdzono ślady osadnictwa wczesnośredniowiecznego (st. 5). Druga przeprawa prowadziła ze wsch. części kępy (z obszaru podgrodzia) poprzez węższe koryto Paklicy na teren dzis.miasta, gdzie stwierdzono ślady starszego osadnictwa wczesnośredniowiecznego (st.9).
(SiM. t. 4, s. 58-60)