Szczebrzeszyn
Ceramika naczyniowa i zabytki metalowe z obiektów odkrytych na stanowisku. Niepotwierdzony związek z grodziskiem.
Stanowisko usytuowane na wysokim cyplu lessowym o stromych zboczach, wcinającym się w dolinę Wieprza. Znajduje się w granicach miasta.
Stanowisko usytuowane na wysokim cyplu lessowym o stromych zboczach, wcinającym się w dolinę Wieprza. Od strony wierzchowiny cypel jest odcięty wąwozem pogłębionym sztucznym przekopem.
Prace archeologiczne były prowadzone w latach 1978, 1979, 1981 przez S. Hoczyk-Siwkową przy współpracy I. Kutyłowską z KA UMCS. Założono łącznie 23 wykopy (I-XXIII). Badaniami objęto struktury osadnictwa (domniemanego majdanu i wału), fosy i zabudowy murowanej. Materiały nie zostały opublikowane.
Stanowisko w planie ma kształt nieregularnego owalu o powierzchni około 0,5 ha. Od strony zachodniej i północnej odcięte wąwozem i fosą (?) o szerokości 20-25 m. Powierzchnia cypla nierówna, opada dosyć gwałtownie w kierunku południowym. Od strony zachodniej znajdują się relikty wału ziemnego (?) o szerokości 10-12 m i wysokości 2-3 m. Według S. Hoczyk-Siwkowej wał u podnóża miał licowanie kamienne. Na jego kulminacji znajdowały się ślady po słupach interpretowane jako relikty palisady. Wejście na majdan (?) od strony wschodniej. Podczas badań zarejestrowano 3-4 m miąższości nawarstwienia, których część łączono z okresem wczesnego średniowiecza.
Na stanowisku odkryto obiekty o nieokreślonym związku z grodem: 1) jamę zasobową o średnicy 0,85 m i głębokości 0,95 m datowaną na VII/VIII wiek; 2) półziemiankę prostokątną w planie o wymiarach 3,4 x 3,7 m z piecem i paleniskiem w narożniku o chronologii X wiek oraz jamę z ceramiką datowaną na XII-XIII wiek. Ponadto zlokalizowano i przebadano cmentarzysko szkieletowe. Zbadano 13 pochówków. Szkielety były ułożone na linii E-W z głową od zachodu. W grobie nr 2 znaleziono guzki wytłaczane z blachy brązowej, w grobie nr 7 wystąpiły kabłączki skroniowe z brązu „po 3 z każdej strony czaszki”, w grobie nr 10 pozyskano 1 kabłączek skroniowy z uszkiem wykonany z brązu. W wykopach wystąpiły duże skupiska ceramiki naczyniowej datowanej na XII-XIII wiek.
Wobec nieprecyzyjnych danych brak jednoznacznego potwierdzenia dla funkcjonowania na cyplu grodu. Odkryte relikty osadnictwa wskazują na obecność wczesnośredniowiecznego osadnictwa datowanego na VII/VIII-X i XII-XIII w.