W trakcie badań prowadzonych w latach 1969-1976 pozyskano fragmenty naczyń ceramicznych, kości zwierzęce oraz  przedmioty wydzielone

Pozostałości grodziska mieszczą się około 150 m na południe od zabudowy miasteczka, przy głębokim i rozległym parowie tuż nad Wisłą. Nazwa miejscowa „Góra Zamkowa". W chwili obecnej z grodziska zachował się niewielki fragment wału zewnętrznego. 

Proces osuwania się potężnego masywu wzgórza do Wisły jest ciągły i nieunikniony. W 1969 rok wyznaczono jeden wykop (o powierzchni 25 m²), który założono bezpośrednio przy skarpie nad Wisłą. W 1970 roku wytyczono kolejne dwa wykopy, pierwszy (o powierzchni 25 m²) na W od wykopu z 1969 roku, drugi na N od niego (o powierzchni 12,5 m²). W 1971 roku z uwagi na postępujące osuwanie się nawarstwień grodziska do Wisły nacisk położono na uzyskanie profilu NS. Wykop (o powierzchni 37,5 m²) zaplanowano na N od wykopu 2/1970. W 1972 roku kontynuowano prace eksploracyjne w wykopie 1/1971 i dwóch kolejnych będących przedłużeniem wykopu 1/1971.