do 1953 r. - dwa fragmenty naczyń, jeden zdobiony ornamentem równoległych rowków i linią falistą (Kamińska 1953).

Grodzisko zlokalizowane ok. 1,3 km na południe od wsi Chełmo, na szczycie Góry Chełmo o wys. 323 m n.p.m.

Obiekt założony na planie owalu o wym. 80 x 100 m na szczycie wapiennego wyniesienia, otoczony podwójną linią umocnień. Wysokość wewnętrzna wałów wynosi ok. 2 m, zewnętrzna ok. 4 m (Kamińska 1953). Po badaniach nieinwazyjnych powierzchnia grodu jest większa.

Pierwsze badania na stanowisku przeprowadzono w latach 50-tych XX w., a chronologię obiektu określono na kon. X-pocz. XI w., następnie na X-XIII w. Oprócz funkcji obronnej, obiekt mógł pełnić funkcję kultową (Kamińska 1953; 1958; 1971).

Podjęcie w 2013 r. przez Stowarzyszenie Naukowe Archeologów Polskich Oddział w Łodzi badań nieinwazyjnych na grodzisku, umożliwiło zidentyfikować nieznane wcześniej linie wałów i fos otaczających dużą przestrzeń założenia. Badania specjalistyczne wykazały również znaczną zawartość fosforu w gruncie, która wskazuje na rozwijające się w tym rejonie osadnictwo, a tym samym zaprzecza teorii o kultowej funkcji wzgórza. Prace te były prowadzone w ramach realizacji projektu "Grody wczesnośredniowieczne w Polsce centralnej", finansowanego przez Narodowy Instytut Dziedzictwa (http://snap.uni.lodz.pl/grody/chelmo/; Sikora 2007).