Obiekt obronny położony jest w dolinie rzeki Krzny na piaszczystym wyniesieniu otoczonym terenem podmokłym. Jest to pierścieniowate dwuczłonowe grodzisko z gródkiem wewnętrznym o średnicy 25 metrów otoczonym wałem o wysokości około 0,50 m wraz z fosą o głębokości około 0,5 metra i szerokości do 2,20 m. Od strony zachodniej znajduje się wał zewnętrzny oddalony od wewnętrznego o prawie 35 metrów, podczas gdy w części wschodniej całkowicie się z nim zlewa. Na planach z lat 80. ma on przebieg odcinkowy, mniej regularny. Na numerycznym modelu terenu wał można rekonstruować jako dochodzący/dostawiony (?) do wału wewnętrznego. Powierzchnia majdanu w obrębie wału wewnętrznego jest niewielka i wynosi ok. 0,14 ha. Jego północna część została niestety zniszczona w wyniku wybierania piasku. Międzywale od strony zachodniej ma powierzchnię około 0,31 ha.
Grodzisko zostało odkryte w trakcie badań powierzchniowych AZP w 1984 roku. Rok później przeprowadzono weryfikację terenową, a w 1987 podjęto badania wykopaliskowe, które prowadziła B. Hensel-Moszczyńska. Założono 4 wykopy – nr I-III na majdanie gródka wewnętrznego, natomiast nr IV od strony wschodniej obejmując wał, fosę i przedwale. Konstrukcję wału określono jako nasyp gliniano-ziemny o szerokości 4-5 m. Odkryte u podstawy wału ślady spalenizny uznano za ogrodzenie starszego (?) założenia. Jednak interpretować można je również jako konstrukcję zwieńczenia wału zniszczoną pożarem lub pionową ścianę zabezpieczającą nasyp. W trakcie badań odkryto dookolną fosę o szerokości i głębokości 2,2 m. Wał zewnętrzny był nasypem gliniano-ziemnym zwieńczonym przedpiersiem drewnianym, ale brak jest informacji o szczegółach konstrukcyjnych. Na majdanie grodziska nie natrafiono na obiekty i warstwę kulturową, jednak pozyskano ponad 100 fragmentów ceramiki datowanej na X – początek XI w., co świadczy o co najmniej okresowym użytkowaniu obiektu. W otoczeniu obiektu lokalizowana jest osada z okresu plemiennego (Dobryń Duży stan. 3) stanowiąca bezpośrednie zaplecze dla grodu. Osada jest dwufazowa. Starsze materiały pochodzą z VIII-X wieku, zaś młodsze z XI-XII wieku.
Grodzisko w Dobryniu Kolonii ze względu na regularny, pierścieniowaty kształt i niewielką przestrzeń majdanu należy do typowych dla IX-XI w. obiektów obronnych, które najczęściej współwystępowały wraz z osadą. Obronność zespołu wzmacniało położenie, a komunikację zapewniała rzeka Krzna – dopływu Bugu. Nie jest jasne czy oba wały powstały jednoczasowo. Dalszych badań wymaga także dosyć duże powierzchniowo międzywale/podgrodzie od strony zachodniej.