Biecz
Fragmenty naczyń ceramicznych, przęślik z różowego łupku owruckiego, brązowa moneta bizantyńska Aleksego Komnena (1081-1118 r.).
Grodzisko położone jest na niewielkim wzgórzu o stromych stokach, położonym na lewym brzegu Ropy. Wysokość względna wzgórza zamkowego wynosiła ponad 35 m. Powierzchnia owalnego wypłaszczenia szczytowego, a więc zapewne całego grodu, wynosiła około 50 x 20 m. Od strony E, kilka m poniżej plateau, znajdowało się kolejne wypłaszczenie na stoku wzgórza o szerokości do 10 m. Nie jest jasne, czy było ono integralną częścią wczesnośredniowiecznego założenia obronnego, czy też należy je wiązać z okresem funkcjonowania średniowiecznego zamku.
Według A. Kunysza miąższość nawarstwień wczesnośredniowiecznych i średniowiecznych wynosiła do 280 cm. Opracowanie wyników jego badań przez L. Lenarczyka wykazało, iż w wykopach (ar 2 ćw. C, ar 6 ćw. C, wyk. IV) natrafiono na wczesnośredniowieczną warstwę kulturową o miąższości dochodzącej do 1 m. W opisach brak danych o jej wewnętrznym zróżnicowaniu, jednak pojedyncze ryciny profili wskazują na taką możliwość. Na ćw. C ara 2 natrafiono pod warstwą wczesnośredniowieczną na rów o szerokości 1 m. (ob. I) i owalną jamę o długości ponad 1 m, które zalegały pod warstwą wczesnośredniowieczną. Obiekty te także wiązały się z wczesnośredniowieczną fazą zasiedlenia stanowiska.
W trakcie dotychczas prowadzonych badań nie udało się rozpoznać konstrukcji wałów grodziska. A. Kunysz w wykopie IV (na krawędzi E stoku wzgórza, ograniczającej dolne plateau założenia obronnego) natrafił na „spalone konstrukcje drewniane”, które wiązał z odkrytymi obok nich fragmentami naczyń kultury łużyckiej. Nie można jednak całkiem wykluczyć, że w tym wypadku materiały łużyckie zalegały na wtórnym złożu, zaś konstrukcje drewniane wiązać należy z okresem funkcjonowania wczesnośredniowiecznego grodu lub średniowiecznego zamku. Usytuowanie tych reliktów zdaje się wskazywać, iż były to pozostałości jakiejś konstrukcji obronnej, a nie budynku mieszkalnego lub gospodarczego. Według relacji naocznego świadka w czasie silnych opadów deszczu w obrywach ziemi na zewnątrz murów zamku pokazywały się duże fragmenty zwęglonego drewna, być może rozwaliska wczesnośredniowiecznego wału.
Zabudowa: Brak dokładnych danych, A. Kunysz w trakcie badań ujawnił pod brukiem średniowiecznym wewnątrz murów obwodowych (związanym z okresem funkcjonowania zamku) ślady palenisk, słupków i plecionki, być może pozostałości drewnianej zabudowy wnętrza wczesnośredniowiecznego grodu.