Wielka Wieś-Krąplewo
Z powierzchni - 22 fragmenty naczyń grubej roboty, w tym 2 przybrzeżne ze śladami obtaczania w górnej partii (ryc. 114,2-3), 1 dno z odciskiem osi (ryc. 114,5), 2 ułamki ze śladami ornamentu wykonanego grzebykiem, fragmenty prażnic (ryc. 114,1,4), liczne kości zwierzęce, przepalone drewno. Z otworu sondażowego 1: z w-wy 2-3 fragmenty naczyń grubej roboty o grubych ściankach, niezdobionych, grudki polepy, przepalony kamień; z w-wy 3 - fragment niewielkiej miseczki wykonanej na kole, na dnie podsypka piasku, ułamek naczynia grubej roboty, fragment przepalonego kamienia; z w-wy 4-13 fragmentów naczyń grubej roboty, w tym większe ułamki naczynia dwustożkowatego obtaczanego do załomu, ułamek wyodrębnionego dna.
(SiM, t. 7, s. 188-189)
Położenie: wśród lasu rozciągającego się po pn. i pn. wsch. stronie Jez. Wielkowiejskiego, na pd. skraju wysoczyzny, ok. 100 m na pd. od drogi leśnej, ok. 400 m na pn. od pn. zach. brzegu jeziora i ok. 1,1 km od wsi (ryc. 112). Dobrze zachowane grodzisko wklęsłe usytuowane na naturalnym wyniesieniu. Grodzisko ma kształt nieregularnego czworoboku o zaokrąglonych narożnikach. Od pn., pd. zach i pd. wsch. zachowały się 3 odcinki zewnętrznych półkolistych wałów. Pn. wał jest najdłuższy i odcina grodzisko od wąskiego garbu terenowego. Od pn. zach., zach. i wsch. grodzisko jest odcięte od wysoczyzny głębokimi jarami. Wymiary kotlinki 35 x 25 m, wymiary całości 125 x 80 m, szer. wału wewnętrznego ok. 15 m, wałów zewnętrznych - 15-20 m. Wys. wału wewnętrznego od strony kotlinki - 1-1,5 m, od zewnątrz - 2,5-3 m, wys. wałów zewnętrznych -1-1,5 m (tyc. 113). Wykonano 2 otwory sondażowe: 1 - u podnóża wału w pn. części kotlinki. Wyeksplorowano w-wy kulturowe do głęb. 1 m nie osiągając calca. Wyróżniono w-wę 1 - sypką próchnicę o grub. 0,4-0,6 m; w-wę 2 - ciemnoszarą próchnicę o grub. 0,30-0,35 m, z zawartością fragmentów naczyń, polepy i przepalonych kamieni; w-wę 3 - zawierającą liczne drobne kamienie, tworzące nieregularny bruk o grub. 0,15 m; oraz w-wę 4 - ciemnoszarą próchnicę zalegającą na zwartym bruku kamiennym, zawiera- jącą dość liczne fragmenty naczyń glin. Poniżej bruku zalegał jasno-szary piasek (w-wa 5). Otwór sondażowy 2 wykonano na koronie wału wsch., oczyszczając profil jamy lisiej. Stwierdzono w nim pod w-wą próchnicy współczesnej i w-wą nasypową piasku z węgielkami, w-wę spalonych konstrukcji drewnianych zalegającą na sypkim piasku. Spalone konstrukcje wiążą się niewątpliwie z konstrukcją wału. W opisanych nawar- stwieniach brak było zawartości kulturowej.
(SiM, t. 7, s. 187-188)